Ορισμένοι από τους συνεργάτες του Λουθήρου και του Ζβιγγλίου, πίστευαν ότι ήταν λάθος η διδασκαλία για τον Νηπιοβατισμό καλώντας μάλιστα τον Ζβίγγλιο σε δημόσια συζήτηση στη Γενέυη. (Γκρέμπελ, Μαντς, Χιούμπμάϊερ). Στη συνέχεια βαπτίστηκαν και πάλι και γι’ αυτό ονομάστηλαν Αναβαπτιστές.
Το 1526 οι αρχές της Ζυρίχης συνέλαβαν μερικούς απ’ αυτούς και τους έπνιξαν στη λίμνη. Παρόλα αυτά οι απόψεις τους γρήγορα διαδόθηκαν στη Γερμανία και στις Κάτω Χώρες εκτοπίζοντας τον Λουθηρανισμό τον οποίο έβλεπαν ως φιλοηγεμονικό.
Οι Αναβαπτιστές έκαναν συγκέντρωση στο Σλουτ (1527) και σύνταξαν 7 άρθρα με τα οποία καθιερώθηκε το βάπτισμα των ενηλίκων. Ηλατρία των άλλων ομολογιών, θεωρήθηκε «δουλεία της σαρκός». Απαγορεύτηκε στους οπαδούς τους να συμμετέχουν στην κυβέρνηση και να ορκίζονται. Ερμήνευαν την Αγ. Γραφή κατά γράμμα.
Οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες τους καταδίωκαν παντού και σκότωσαν ηγέτες και οπαδούς τους. Το κίνημα όμως νατί να ελεττώνονταν συνεχώς αυξάνονταν . Οι Λουθηρανοί βλέποντας αυτές τις εξελίξεις, κατέληγαν όλο και περισσότερο στο συμπέρασμα ότι η η εκκλησία πρέπει να διοικείται από τους ηγεμόνες για να επιβάλλεται η τάξη και η ηρεμία.
Σήμερα βαπτιστές θα συναντήσουμε κυρίως στις ΗΠΑ, οι οποίοι όμως είναι χωρισμένοι σε πολλές παραφυάδες και κλίνουν προν τον Καλβινισμό.