151-153 Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι.

Ποιος άραγε είναι ο ευσεβής άνθρωπος;

151. Η ευσεβής ψυχή γνωρίζει τον Θεό των όλων. Επειδή τίποτα άλλο δεν είναι η ευσέβεια παρά να κάνει κανείς το θέλημα του Θεού. (και αυτό είναι γνώση Θεού) να μην έχει δηλαδή φθόνο, να έχει σωφροσύνη, να είναι πράος, ευεργετικός όσο μπορεί, κοινωνικός, ειρηνικός και όλα όσα αρέσουν στο θέλημα του Θεού.

Και εμείς όντας εμπαθείς άνθρωποι πως θα μπορέσουμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού;

152. Η γνώση και ο φόβος του Θεού θεραπεύουν τα πάθη που προξενεί στην ψυχή η ύλη. Όταν η ψυχή δεν γνωρίζει το Θεό, τα πάθη μένουν αθεράπευτα και προκαλούν το σάπισμα της ψυχής. Σαν να έχει αγιάτρευτη πληγή η ψυχή σαπίζει από την κακία, πράγμα για το οποίο είναι ανεύθυνος ο Θεός, γιατί έχει δώσει γνώση, εμπειρία και επιτηδειότητα στους ανθρώπους.

Δηλαδή ο άνθρωπος μπορεί από μόνος τους να θεραπευτεί από τις πληγές των παθών του;  

Όχι. 153. Τον άνθρωπο τον έχει γεμίσει ο Θεός από γνώση εμπειρία και επιτηδειότητα, γιατί φροντίζει να τον καθαρίσει από τα πάθη και θεληματική κακία και επειδή θέλει να μεταβάλει τη θνητότητα σε αθανασία λόγω της αγαθότητάς Του.

Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι!