1938/1940 ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

Το 1938 η σύνοδος της ιεραρχίας παρά τις κυβερνητικές πιέσεις έξελεξε για αρχιεπίσκοπο τον Κορινθίας Δαμασκηνό Παπανδρέου. Η δικτατορία Μεταξά όμως αρνήθηκε το αποτέλεσμα θεωρώντας παράνομη την εκλογή του.

Η δικτατορία του Μεταξά ήθελε αρχιεπίσκοπο δικής της επιρροής. «Κατάλληλος» γι’ αυτήν την θέση κρίθηκε ο μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης. Δι αυτού η αδελφότητα «Ζωή» ρίζωσε καλά στα γρανάζια της κρατικής μηχανής.

Κατά την δικτατορία Μεταξά προβλήθηκε υπέρμετρα ο θεσμός της εξαμελούς Αριστίνδην Διαρκούς Συνόδου σε βάρος της συνόδου της ιεραρχίας. Ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος με τους συμπαραστάτες του της αδελφότητας της «Ζωής»,  ήταν υποστηρικτής αυτής της αντικανονικής πορείας της εκκλησίας.

Ο καθηγητής πανεπιστημίου Αλέξανδρος Τσιριντάνης ισχυρό μέλος της αδελφότητας «Ζωής» αργότερα στην «αυτοκριτική» του θα πει: «Η αδελφότητα δεν στηρίχτηκε  στην δύναμη του Θεού, αλλά στην δύναμη της «εφημερίδος της Κυβερνήσεως». Κάτι που τελικά έφερε την εκκλησιαστική αυτή οργάνωση να γίνει αντίπαλος της εκκλησίας στην κανονική της μορφή (προκαθήμενος-σύνοδος-επίσκοπος-ενορία). Ο ευσεβιστικός βίος των μελών της οργάνωσης, οι αυστηροί κανόνες που έθεταν στους πιστούς και κυρίως  η εμπλοκή τους κατά την δικτατορία Μεταξά στα πολιτικά πράγματα της χώρας, τους  έκανε από τη μία παντοδύναμους οικονομικά, ώστε κατά την δεκαετία 1950-60 χιλιάδες νέοι να περάσουν από τα οικοτροφεία τους. Αλλά από την άλλη τους έκανε όπως είπαμε δυναμικούς αντιπάλους της ιεραρχίας φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κυκλοφορούν σπασμοδικά  συκοφαντικούς κατασκευασμένους φακέλους για την δήθεν  ανηθικότητα ορισμένων ιεραρχών δηλητηριάζοντας έτσι την κοινή γνώμη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ