
Τη εικοστή ενάτη του αυτού μηνός, μνήμη του αγίου μάρτυρος Παραμόνου και των συν αυτώ Τριακοσίων εβδομήκοντα Μαρτύρων.Ο Ακυλίνος, διοικητής της Ανατολής κατά τη βασιλεία του Δεκίου (περί 250), μετέβαινε κάποτε για θεραπεία στις ιαματικές πηγές της Βαλσατίας. Με την ευκαιρία αυτή διέταξε να οδηγηθούν 370 χριστιανοί της Νικομήδειας, που ήταν φυλακισμένοι κατόπιν διαταγής του και να εξαναγκαστούν να προσφέρουν θυσία. Αυτοί αρνήθηκαν και αποκεφαλίστηκαν μέχρις ενός. Βλέποντας το θέαμα αυτό, ο δίκαιος Παράμονος φώναξε στον διοικητή: «Πόσο μεγάλη ασέβεια βλέπουν τα μάτια μου! Να σφαχθούν με τον άθλιο αυτό τρόπο τόσοι δίκαιοι άνθρωποι και επιπλέον ξένοι, σαν να ήταν άλογα ζώα!» Ο Ακυλίνος ακούγοντας αυτά τα λόγια διέταξε να τον συλλάβουν. Καθώς οδηγούνταν στον διοικητή, πολλές βιαιοπραγίες υπέστη ο άγιος από τους στρατιώτες της συνοδείας του: οι μεν τον κτυπούσαν με τις λόγχες τους, άλλοι δε του τρύπησαν τη γλώσσα και άλλα μέλη με κοφτερά καλάμια. Τέλος, τον θανάτωσαν ενώπιον του Ακυλίνου.
Ταις των σων αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς, Αμήν.