ΙΖ΄(17η) Δεκεμβρίου (το άρθρο βρίσκεται υπό επεξεργασία...)
- Τη δεκάτη εβδόμη του αυτού μηνός, του αγίου προφήτου Δανιήλ και των αγίων Τριών Παίδων: Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ.
Όταν το 597 π.Χ ο βασιλιάς της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσωρ κατέλαβε την Ιερουσαλήμ, μετέφερε αιχμαλώτους στην μακρινή πρωτεύουσα τον βασιλέα του Ιούδα Ιεχονία, τους προύχοντες της πόλης και τα ιερά σκεύη του Ναού του Θεού. Ο Δανιήλ ήταν τότε μόλις οκτώ ετών και μεταφέρθηκε μαζί με τους τρεις συντρόφους του οι οποίοι ήταν όλοι από βασιλική γενιά και όμορφοι στη όψη, για να διαπαιδαγωγηθούν από τον αρχιευνούχο των ανακτόρων στις επιστήμες των Χαλδαίων ώστε να υπηρετήσουν αργότερα τον ηγεμόνα. Τους έδωσαν καινούρια ονόματα: ο Δανιήλ ονομάστηκε Βαλτάσαρ, ο Ανανίας Σεδράχ, ο Μισαήλ Μισάχ, ο Αζαρίας Αβδεναγώ. Παρότι ζούσε σε περιβάλλον ειδωλολατρικό, ο Δανιήλ τηρούσε απαρέγκλητα τις επιταγές του Νόμου. Αρνούνταν να φάει από τα εδέσματα του βασιλικού τραπεζιού που του πρόσφεραν. Ενδυναμωμένοι από την νηστεία και την προσευχή, και εκείνος και οι τρεις σύντροφοί του έδειχναν πιο δυνατοί και ωραίοι στην όψη, παρότι τρέφονταν μόνο με νερό και λαχανικά. Ο Θεός τους χάρισε επίσης σοφία και γνώσεις σε βαθμό που σύντομα ξεπέρασαν όλους τους μάγους της Βαβυλώνας. Όσο για τον Δανιήλ, έλαβε επιπλέον το χάρισμα της ερμηνείας ενυπνίων και οραμάτων.
Τρία χρόνια αργότερα, ο βασιλέας Ναβουχοδονόσωρ είδε ένα ενύπνιο που τάραξε πολύ το πνεύμα του. Καθώς οι μάντεις και οι σοφοί της αυλής δεν στάθηκαν ικανοί να το ερμηνεύσουν , ο βασιλέας διέταξε να τους θανατώσουν όλους διά μαχαίρας, συμπεριλαμβανομένων και των ισραηλιτών παίδων. Ο Δανιήλ όμως φανέρωσε το ενύπνιο στον βασιλέα. «Η χρυσή κεφαλή αντιπροσώπευε το βασίλειο των Χαλδαίων, τα ασημένια χέρια και το αργυρό στέρνο εικόνιζαν το βασίλειο των Μήδων και των Περσών που θα τον διαδέχονταν, η χάλκινη κοιλιά και οι χάλκινοι μηροί το ελληνικό βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα σιδερένια πόδια την αυτοκρατορία των Ρωμαίων. Ο βράχος που είχε δει ο ηγεμόνας να αποσπάται από το βουνό δίχως να τον αγγίξει ανθρώπου χέρι, ήταν τύπος του Ιησού Χριστού, ο οποίος θα ενανθρωπιστεί όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου για να ιδρύσει βασίλειο πνευματικό και αιώνιο.
Ο αυτοκράτορας ικανοποιημένος διόρισε τον Δανιήλ σε υψηλό αξίωμα, ως διοικητή πάσης Βαβυλωνίας. Ο Δανιήλ όμως ζήτησε να παραμείνει στο βασίλειο και τοποθέτησε τους τρεις συντρόφους του διοικητές της Βαβυλωνίας.
Κατά το δέκατο όγδοο έτος της βασιλείας του ο Ναβουχοδονόσωρ ανήγειρε χρυσό ανδριάντα και διέταξε όλους τους σατράπες λοιπούς ανωτέρους του λαού. Παρά τις απειλές του φοβερού τυράννου, οι τρεις παίδες δεν υπάκουσαν στην ασεβή διαταγή και επέμεναν να λατρεύουν τον μόνο αληθινό Θεό. Κάποιοι Χαλδαίοι δικαστές, από φθόνο για το αξίωμά τους, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία και τους κατήγγειλαν στον Ναβουχοδονόσωρα. Έξαλλος ο τύραννος διέταξε να πυρώσουν επταπλασίως την κάμινο και να ρίξουν μέσα τους Τρεις Παίδες. Άγγελος Κυρίου όμως περιέβαλλε τους ομολογητές αυτούς της πίστεως με Θεία δρόσο και έτσι αυτοί έμειναν ανέπαφοι. Οι Τρεις Παίδες δόξαζαν τον εν μέσω του πυρός ψάλλοντας: «Τότε οἱ τρεῖς ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος ὕμνουν καὶ ἐδόξαζον καὶ ηὐλόγουν τὸν Θεὸν ἐν τῇ καμίνῳ λέγοντες·
Τοτε οι τρεις παίδες, ως εάν είχαν ένα στόμα, υμνολογούσαν και εδοξαζαν και ευλογούσαν τον Θεόν μέσα εις την, κάμινον λέγοντες·
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸς καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
“Ευλογημένος είσαι, Κυριε ο Θεός των πατέρων μας, άξιος πάσης υμνολογίας, και υπερυψούμενος στους αιώνας.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸς καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ εὐλογημένον τὸ ὄνομα τῆς δόξης σου τὸ ἅγιον καὶ ὑπεραινετὸν καὶ ὑπερυψούμενον εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
“Ευλογημένος είσαι, Κυριε ο Θεός των πατέρων μας, άξιος πάσης υμνολογίας, και υπερυψούμενος στους αιώνας. Ευλογημένον ας είναι το άγιον Ονομα της δόξης σου, ανώτερον από κάθε υμνολογίαν, υπερυψούμενον εις όλους τους αιώνας.
εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας δόξης σου καὶ ὑπερύμνητος καὶ ὑπερένδοξος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογημένος είσαι στον ναόν της αγίας δόξης σου, ανώτερος από κάθε ύμνον, και υπερένδοξος στους αιώνας.
εὐλογημένος εἶ ὁ ἐπιβλέπων ἀβύσσους, καθήμενος ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ αἰνετὸς καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογημένος είσαι συ, που επιβλέπεις τα απύθμενα βάθη των θαλασσών, συ που κάθεσαι επάνω εις τα Χερουβίμ, άξιος παντός ύμνου, και υπερυψούμενος εις όλους τους αιώνας.
εὐλογημένος εἶ ἐπὶ θρόνου τῆς βασιλείας σου καὶ ὑπερύμνητος καὶ ὑπερυψούμενος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογημένος είσαι συ, ο οποίος κάθεσαι επί του λαμπρού θρόνου της ενδόξου βασιλείας σου, ανώτερος από κάθε ύμνον
εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὑμνητὸς καὶ δεδοξασμένος εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογημένος είσαι συ, ο οποίος κυριαρχείς στο στερέωμα του ουρανού, άξιος να υμνήσαι και να δοξάζεσαι στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογείτε τον Κυριον όλα τα δημιουργήματα του Κυρίου. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, οὐρανοὶ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ευλογείτε τον Κυριον οι ουρανοί, υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ἄγγελοι Κυρίου τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Αγγελοι Κυρίου ευλογείτε τον Κυριον, υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ὕδατα πάντα τὰ ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολα τα υπεράνω του ουρανού ύδατα, ευλογείτε τον Κυριον, υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πᾶσαι αἱ δυνάμεις Κυρίου τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολαι αι δυνάμεις του Κυρίου, ας δοξάζετε τον Κυριον· υμνείτε το μεγαλείον του, μεγαλύνατε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ἥλιος καὶ σελήνη τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ηλιος και σελήνη, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και
εὐλογεῖτε, ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολα τα άστρα του ουρανού, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογείτω πᾶς ὄμβρος καὶ δρόσος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Καθε βροχή και κάθε δρόσος, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πνεύματα τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολοι οι άνεμοι, δοξάζετε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πῦρ καὶ καῦμα τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Πυρ και θερμότης, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
[εὐλογεῖτε, ψῦχος καὶ καύσων τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ψύχος και καύμα, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, δρόσοι καὶ νιφετοὶ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας].
Δροσιές και χιόνια, Ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, νύκτες καὶ ἡμέραι τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Νυκτες και ημέραι, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, φῶς καὶ σκότος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Φως και σκότος, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάγος καὶ ψῦχος τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Παγος και ψύχος, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ψῦχος καὶ καῦμα, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.]
Ψύχος και καύσων, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάχναι καὶ χιόνες, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Παχναι και χιόνες, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ἀστραπαὶ καὶ νεφέλαι τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Αστραπαί και νεφέλαι, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογείτω ἡ γῆ τὸν Κύριον· ὑμνείτω καὶ ὑπερυψούτω αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολόκληρος η γη ας δοξάζη τον Κυριον. Ας υμνη και ας υπερυψώνη αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ὄρη καὶ βουνοὶ τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ορη και λόφοι, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάντα τά φυόμενα ἐν τῇ γῇ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολα όσα φυτρώνουν εις την γην, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, θάλασσα καὶ ποταμοί, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Θαλασσα και ποταμοί, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, αἱ πηγαί, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Πηγαί υδάτων, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, κήτη καὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐν τοῖς ὕδασι, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Τα μεγάλα κήτη, οι ιχθύες της θαλάσσης και όλα όσα κινούνται εις τα ύδατα, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας
εὐλογεῖτε, πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολα τα πτηνά του ουρανού, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, πάντα τά θηρία καὶ τὰ κτήνη, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ολα τα θηρία της γης και όλα τα ήμερα ζώα, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας.
εὐλογεῖτε, υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Υιοί των ανθρώπων, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, Ἰσραήλ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ισραηλίται, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ἱερεῖς Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ιερείς του Κυρίου, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, δοῦλοι Κυρίου, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε
Δούλοι Κυρίου, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και
εὐλογεῖτε, πνεύματα καὶ ψυχαὶ δικαίων, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Πνεύματα και ψυχαί δικαίων, ευλογείτε τον Κυριον, υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, ὅσιοι καὶ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Οσιοι και ταπεινοί κατά την καρδίαν, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας.
εὐλογεῖτε, Ἀνανία, Ἀζαρία, Μισαήλ, τὸν Κύριον· ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι ἐξείλετο ἡμᾶς ἐξ ᾅδου καὶ ἐκ χειρὸς θανάτου ἔσωσεν ἡμᾶς, ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἐκ μέσου καμίνου καιομένης φλογὸς καὶ ἐκ μέσου πυρὸς ἐῤῥύσατο ἡμᾶς.
Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ, ευλογείτε τον Κυριον. Υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν στους αιώνας, διότι μας έβγαλεν από τον άδην, μας έσωσεν από τα χέρια του θανάτου, μας εγλύτωσεν από το μέσον της καμίνου, από τη καιομένην φλόγα. Μας έσωσεν ανάμεσα από την φωτιάν.
ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι χρηστός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Δοξολογήσατε τον Κυριον, ιδιότι είναι αγαθός και διότι το έλεός του είναι αιώνιον.
εὐλογεῖτε, πάντες οἱ σεβόμενοι τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τῶν θεῶν, ὑμνεῖτε καὶ ἐξομολογεῖσθε, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Ολοι σεις, που τον λατρεύετε, ευλογείτε τον Κυριον, που είναι Θεός των θεών. Υμνείτε και δοξολογείτε αυτόν, διότι το έλεός του είναι αιώνιον”
Ο τύραννος είδε το γεγονός και το αναγνώρισε προτυπώνοντας έτσι τον εκχριστιανισμό των εθνικών. Διέταξε να ελευθερώσουν τους τρεις παίδες, τους επανέφερε στο αξίωμά τους και διέταξε να θανατώνεται εφεξής όποιος βλασφημεί τον Θεό του Ισραήλ.
Τα ίδια χρόνια ο Ναβουχοδονόσωρ είχε ένα νέο τρομακτικό ενύπνιο που μόνο ο Δανιήλ στάθηκε ικανός να το ερμηνεύσει και το οποίο πραγματοποιήθηκε δώδεκα μήνες αργότερα. Όπως σωστά προέβλεψε ο προφήτης του Θεού, ο ηγεμόνας εξαιτίας της υπερηφανείας τουέχασε τα λογικά του, εξεδιώχθη από τον θρόνο και τριγύριζε στην ύπαιθρο ανάμεσα στα ζώα των αγρών, μέχρι που ταπεινώθηκε, ομολόγησε το σφάλμα του και προσευχήθηκε στον Κύριο. Έλαβε τότε εκ νέου τον βασιλικό θρόνο και την εξουσία για άλλα επτά χρόνια.
Μετά τον θάνατο του Ναβουχοδονώσορα (562) το βασίλειο πέρασε στα χέρια του Βαλτάσαρ (548-539). Μια μέρα ο Βαλτάσαρ διοργάνωσε μεγάλη γιορτή και ε΄δωσε στους καλεσμένους του να πιουν από ιερά σκεύη κλεμμένα από τον Ναό της Ιερουσαλήμ . Τότε, εμφανίστηκε ένα ανθρώπινο δάχτυλο το οποίο έγραψε μια αινιγματική επιγραφή στον τοίχο. Ο Δανιήλ ήταν για μία ακόμη φορά ο μόνος που ήταν σε θέση να ερμηνεύσει το αίνιγμα στον κατατρομαγμένο βασιλέα. Του προείπε το τέλος της βασιλείας του ώπερ και εγένετο την ίδια νύχτα με την δολοφονία του και την παραλαβή της εξουσίας από τον βασιλέα των Μήδων Δαρείο…. (συνεχίζεται το άρθρο βρίσκεται υπό επεξεργασία)