Θ΄(9η) Δεκεμβρίου.

• Τη ενάτη του αυτού μηνός, η Σύλληψις της Αγίας Άννης, μητρός της Υπεραγίας Θεοτόκου.

        Σύμφωνα με το πανάρχαιο σχέδιο του Θεού, δεν επετράπη στον Ιωακείμ και την Άννα να αποκτήσουν απογόνους. Και οι δύο είχαν φθάσει σε προχωρημένη ηλικία  και είχαν μείνει στείροι συμβολίζοντας έτσι την ανθρώπινη φύση ή ο ποία είχε μείνει αποξηραμένη από το βάρος της αμαρτίας και του θανάτου. Δεν έπαυσαν ωστόσο να παρακαλούν τον Θεό να τους λυτρώσει από το όνειδος της ατεκνίας. Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου ο Θεός έστειλε τον αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που είχε αποσυρθεί σε ένα βουνό και στην Άννα που θρηνούσε τη δυστυχία της στον κήπο του σπιτιού της και τους ανήγγειλε ότι επρόκειτο σύντομα να εκπληρωθούν στο πρόσωπό τους οι πάλαι προφητείες και ότι θα γεννούσαν τέκνο που προοριζόταν να καταστεί η αυθεντική κιβωτός της Καινής Διαθήκης όπου θα κατοικούσε ο λόγος του Θεού.

        Την ημέρα αυτή, με τη σύλληψη της αγίας Άννης, τερματίζεται η στειρότητα της ανθρώπινης φύσης, που χωρίστηκε από τον Θεό διά του θανάτου και με την υπέρ φύσιν τεκνοποίηση αυτής που είχε μείνει στείρα μέχρι μιας ηλικίας στην οποία φυσιολογικά δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν οι γυναίκες, ο Θεός ανήγγειλε και επιβεβαίωσε το πλέον υπερφυές θαύμα της ασπόρου συλλήψεως και την αμώμου γεννήσεως του Χριστού από τα σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.