Η΄(8η) Νοεμβρίου
Τη ογδόη του αυτού μηνός, εορτάζομεν την Σύναξιν των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών ουρανίων και ασωμάτων Δυνάμεων.
Ο Θεός ως αγαθός θέλησε να μετάσχει και κάποιος άλλος στο Φώς του καθιστώντας τις ουράνιες και ασώματες δυνάμεις ένθερμους και έμπλεους ζήλου λειτουργούς Του.
οι άγγελοι βλέπουν τον Θεό κατά το μέτρο που τους είναι δυνατό και εφικτό. Στη θεωρία Του βρίσκουν την τροφή τους, τη σταθερότητά τους και ακόμη τον ίδιο τον λόγο της υπάρξεώς τους. Δεν είναι όμως απαθείς όπως ο Θεός. Είναι μεν δυσκίνητοι προς το κακό αλλά όχι και απρόσβλητοι. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να κάνουν χρήση της υπέρτατης ελευθερίας που τους δόθηκε.
Ασώματοι οι άγγελοι δεν είναι παραταύτα καθ’ ολοκληρία άυλοι. Ελιανι συνεπώς περιγραπτοί εν χρόνω και εν τόπω. Όταν δηλαδή βρίσκονται στον ουρανό δεν είναι την ίδια στιγμή και στη γη και το αντίθετο. Με τη λεπτή φύση τους δεν υπόκειντο σε περιορισμούς που αποτελούν για εμάς οι τοίχοι, οι πόρτες και οι λοιποί φραγμοί. Αν προφητεύουν αυτό το κάνουν χάριτι και θεία εντολή, όχι με τη δική τους αρετή.
Ο Θεός έταξε κοντά στον καθένα από μας έναν αόρατο φύλακα Άγγελο που μας προσέχει. Σκοπός του να υψώνει τη συνείδησή μας προς το καλό και μας βοηθά να αποφεύγουμε τις παγίδες του διαβόλου.
Δεν μπορούμε να τους αριθμήσουμε και γι’ αυτό το λόγο η ιερά παράδοση τους διαχωρίζει σε εννέα κατηγορίες. Η πρώτη ιεραρχική τάξη είναι αυτή που βρίσκεται πάντοτε κοντά στον Θεό. Πρόκειται για τα Σεραφείμ που σημαίνει καίω πυρπολώ. Δευτέρα τάξη είναι τα Χερουβείμ, το όνομα των οποίων φανερώνει την πληρότητα. Λέγεται πως είναι πολυόμματα. Άλλες τάξεις είναι οι θρόνοι, οι Κυριότητες, οι Δυνάμεις και οι Εξουσίες, οι Αρχές, οι Αρχάγγελοι, οι Άγγελοι.
Στο προαιώνιο σχέδιο του Θεού, ο άνθρωπος προοριζόταν στο πρόσωπο του Αδάμ να αποτελεί την δέκατη τάξη στην ιεραρχία αυτή και να συμπληρώνει την τελειότητα της κτίσεως.
Ο Χριστός κατήλθε εξ’ ουρανού με σκοπό να λυτρώσει από τη φθορά το ανθρώπινο γένος και με την Ανάστασή Του έβαλε την ανθρώπινη φύση εκ δεξιών του Πατρός, υπεράνω των Σεραφείμ και Χερουβείμ.
Πολύ πριν από αυτό, ο εωσφόρος το πρώτο τη τάξει τότε ουράνιο πνεύμα, το πλησιέστερο προς το Θεό και πανφώτιστο από το φως Του, άντλησε υπεροψία από τα προνόμια που είχε λάβει και είπε με τη διάνοιά του: «Εις τον ουρανό αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τον θρόνο μου, καθιώ εν όρει υψηλώ, επί τα όρη τα υψηλά τα προς τον Βορράν, αναβήσομαι επάνω των νεφών έσομαι όμοιος τω Υψίστω. (Ησαίας 14, 13-14). Ήταν ο πρώτος που απέρριψε το καλό και επέλεξε το κακό για να βυθιστεί στο σκότος της στερήσεως του Θεού. Μόλις ξεστόμισε τα λόγια αυτά εξέπεσε της ανωτέρας τάξεώς του και καταβαραθρώθηκε στην κόλαση. Καθώς έσχιζε τους ουρανούς παρέσυρε στην πτώση του πλήθος από αγγέλους κάθε τάξεως και έγινε αρχηγός τους. Ο αριθμός τους ήταν τόσο μεγάλος, που στο θλιβερό τούτο θέαμα ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ρίχθηκε προς το ρήγμα, σύναξε τους αγγέλους που παρέμειναν πιστοί και φώναξε: Πρόσχωμεν! Εις μνήμην αυτής της Συνάξεως, δηλαδή του γεγονότος ότι συναθροίστηκαν οι χορείες των αγγέλων υπό την καθοδήγηση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, οι άγιοι πατέρες θέσπισαν τη σημερινή εορτή.