Γ΄(3η) Νοεμβρίου.

• Τη Τρίτη του αυτού μηνός, μνήμη των αγίων μαρτύρων Ακεψιμά, επισκόπου, Ιωσήφ, πρεσβυτέρου και Αειθαλά διακόνου.

        Κατά το 37ο έτος του άγριου διωγμού κατά των χριστιανών που κήρυξε ο βασιλέας της Περσίας Σαβώριος Β΄ (309-379), έλαβαν οι αρχιμάγοι εξουσία να βασανίζουν και να θανατώνουν όσους χριστιανούς επέμεναν στην ομολογία της πίστεώς τους. «Οι χριστιανοί φέρνουν αναστάτωση στη θρησκεία μας έλεγαν».

        Την εποχή αυτή ακριβώς συνέλαβαν τον Ακεψιμά, επίσκοπο της πόλεως Ανίθα (ή Πακά΄) και της περιοχής Εναατά. Ήταν ένας σεβάσμιος γέροντας, ογδόντα χρόνων, γεμάτος καλοσύνη απέναντι στους φτωχούς και τους ξένους. Έδειχνε στους ειδωλολάτρες την οδό της ζωής με τα λόγια και το παράδειγμά του. Διαρκώς νήστευε και προσευχόταν. Και κάθε μέρα, έχυνε τόσα άφθονα δάκρυα που, στο μέρος όπου γονάτιζε, το χώμα νότιζε. Τον αλυσόδεσαν και τον πήγαν στα Άρβηλα, όπου τον ενέκρινε ο αρχιμάγος. Ο επίσκοπος δεν προσπάθησε να αποποιηθεί καμία από τις κατηγορίες εναντίον του και γι’ αυτό ο μάγος έβαλε να τον μαστιγώσουν αλύπητα, χωρίς να σεβαστεί την ηλικία του και τον έριξαν σε ένα σκοτεινό κελί.

        Την ίδια εποχή, συνέλαβαν επίσης τον πρεσβύτερο Ιωσήφ από τη Βηθλαβουκά. Ήταν γέροντας εξήντα χρονών, αλλά ο ζήλος της πίστεώς του παρέμενε ο ίδιος από την εποχή της μεταστροφής του και ήταν πρότυπο ιερέα. Συνέλαβαν εξάλλου και τον διάκονο Αειθαλά, από την περιοχή Βηθνοαδαρά. Ήταν εξήντα χρόνων, αλλά είχε ακόμη τον λόγο αιχμηρό, έτοιμη την απάντηση, πάθος στην ψυχή και προσήνεια στην όψη. Φλεγόταν από αγάπη για τον Θεό και αγαπούσε τόσο τον Χριστό που δεν έβλεπε την ώρα να υποφέρει χάριν Εκείνου, ώστε να ζήσει εν Αυτώ.

        Τους οδήγησαν σιδηροδέσμιους στα Άρβηλα για να τους απαγγείλει κατηγορίες ο ίδιος ο αρχιμάγος. Αυτός απείλησε να τους καταδικάσει σε θάνατο με το πρόσχημα ότι εξαπατούσαν με τη μαγγανεία (δηλαδή τα ιερά μυστήρια) τον λαό. Ο Ιωσήφ αρνήθηκε τις κατηγορίες με παρρησία και εξήγησε ότι έργο τους είναι να διδάσκουν στους ανθρώπους την αλήθεια, με σκοπό να αφήσουν τα άψυχα είδωλα για να αναγνωρίσουν τον ζώντα Θεό. Η παρρησία του Ιωσήφ εξόργισε τον αρχιμάγο που έβαλε δέκα άνδρες να του τραβάνε τα τέσσερα άκρα και να τον κτυπούν με κλαδιά ροδιάς γεμάτα αγκάθια, ενώ ο Ιωσήφ ευχαριστούσε τον Χριστό για την μαρτυρία του.

        Έπειτα ήρθε η σειρά του Αειθαλά. Ο μάγος δελέασε τον Αειθαλά λέγοντάς του πως αν υποταχτεί στις βουλές του θα τον αφήσει ελεύθερο. Εκείνος όμως προτίμησε τον θάνατο για να κερδίσει την αιώνια ζωή.  Υπέβαλαν τον άγιο σε βασανιστήρια συντρίβοντάς τον τα μέλη και μαστιγώνοντάς τον μέχρι να εξαρθρωθούν οι κλειδώσεις του. τον έριξαν κατόπιν στη φυλακή όπου βρίσκονταν οι άλλοι δύο ομολογητές.

        Μετά από πέντε μέρες  υπέβαλαν ξανά τους τρεις γέροντες σε ανάκριση και σε ακόμη πιο απάνθρωπες βασάνους, δίχως ωστόσο να καταφέρουν να τους λυγίσουν.

        Όταν μετά από τρεις μήνες πέρασε από την περιοχή ο βασιλιάς, έβγαλαν τους κρατούμενους για να τους υποβάλουν σε νέα ανάκριση. Ο Ακεψιμάς απάντησε στον αρχιμάγο που προσποιήθηκε πως λυπήθηκε τα γηρατειά τους: «Σε προειδοποιώ να μην αλλάξεις γνώμη για μας. Μην τρέφεις αυταπάτες, δεν θα υπακούσουμε ποτέ στον βασιλέα. Δώσε ό,τι διαταγές έχεις να δώσεις, είτε πρόκειται για θάνατο είτε για βασανιστήρια. Μπορείς να δοκιμάσεις τα γηρατειά μας, με όποιο τρόπο σου αρέσει…»

        Τον κτύπησαν τότε με λύσσα και τον βασάνισαν τραβώντας τον από τα τέσσερα άκρα. Ο άγιος όμως σαν να ήταν ξένο το ίδιο του το σώμα, προσεύχονταν έχοντας στραμμένα του τα μάτια στον ουρανό. Παρέδωσε έτσι την ψυχή του στον Κύριο, δίχως να το αντιληφθούν οι δήμιοι που για πολύ ώρα συνέχισαν να  κτυπούν το άψυχο κορμί του.

        Μετά απ’ αυτόν ήταν η σειρά του Ιωσήφ. Τον υπέβαλαν σε αποτρόπαια βασανιστήρια και τέλος τον πέταξαν έξω, θεωρώντας τον νεκρό. Όταν οδήγησαν τον Αειθαλά ενώπιον του κριτή, αυτός δεν είχε χάσει τίποτε από την παρρησία του στη θέα του μαρτυρίου των συναθλητών του. Έτσι φώναξε: «Παραμένω στέρεος στην αλήθεια και δεν πρόκειται ν’ ακούσω τον βασιλέα, τον εχθρό κάθε υψηλού και ωραίου. Τα βασανιστήριά σου δεν είναι αρκετά άνθρωπε κυνικέ και ανίσχυρε! Αν έχεις κι άλλους καινούριους δημίους  φέρτους για να στερεώσουν την ψυχή μου και να ενδυναμώσουν το σώμα μου».

        Ο αρχιμάγος τότε μηχανεύτηκε έναν τρόπο για να ατιμάσει την χριστιανική πίστη. Αποφάσισε να λιθοβοληθούν οι δύο ομολογητές Ιωσήφ και Αειθαλάς από τους ίδιους τους ομοθρήσκους τους. Διέταξε να συλλάβουν παντού όσους άνδρες και γυναίκες χριστιανούς μπορούσαν να βρουν. Αυτοί θορυβημένοι έτρεξαν να κρυφθούν στα όρη από φόβο μήπως χύσουν αίμα αθώων.

        Ο αρχιμάγος βλέποντας του αγίους να προσεύχονται γι’ αυτόν: «Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, προσεύχεσθε υπέρ των διοκώντων υμάς» (Ματθ. 5,44), μάνιασε ακόμη περισσότερο εναντίον τους και διέταξε τους χριστιανούς που είχαν συλλάβει να τους λιθοβολήσουν.  Πρώτα ήταν η σειρά του Ιωσήφ. Οι λίθοι έπεφταν βροχή, το αίμα και τα μυαλά του μάρτυρα έγιναν  ένα καθώς χύνονταν στη γη. Γρήγορα θάφτηκε κάτω από τις πέτρες αλλά επειδή αργούσε να ξεψυχήσει ένας στρατιώτης συνέθλιψε την κεφαλή του με μια κοτρώνα.

        Λίγες μέρες αργότερα οδήγησαν τον Αειθαλά σε ένα μεγάλο χωριό της περιοχής. Συγκέντρωσαν με βία τους χριστιανούς στην κεντρική πλατεία και τους ανάγκασαν να ρίξουν λίθους κατά του γέροντα. Πέθανε έτσι κάτω από ένα σωρό πέτρες.

        Τις επόμενες ημέρες μια μυρτιά φύτρωσε στον τόπο του μαρτυρίου και για πέντε χρόνια οι χριστιανοί της περιοχής έβρισκαν εκεί θεραπεία από κάθε ασθένεια.

• Τη αυτή ημέρα, ο όσιος πατήρ ημών Ακεψιμάς εν ειρήνη τελειούται.
• Μνήμη του αγίου Αχαιμενίδου, του Ομολογητού.
• Μνήμη του αγίου πατρός ημών και Ομολογητού Θεοδώρου επισκόπου Αγκύρας.
• Οι άγιοι μάρτυρες Δάσιος, Σεβήρος, Ανδρωνάς, Θεόδοτος και Θεοδότη, ξίφει τελειούνται.
• Ο όσιος πατήρ ημών Ηλίας, εν ειρήνη τελειούται.
• Οι εννέα άγιοι μάρτυρες, ξίφει τελειούνται.
• Οι Είκοσι οκτώ άγιοι μάρτυρες, πυρί τελειούνται.
• Τη αυτή ημέρα, μνήμη του αγίου νέου ιερομάρτυρος Γεωργίου του Νεαπολίτου.
• Μνήμη της ανακομιδής των λειψάνων του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου και των εγκαινίων του εν Λύδδη ναού του, πλησίον της Ιόππης εν Παλαιστίνη, κατά τα έτη της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
• Μνήμη της αγίας Άννης θυγατρός του ηγεμόνα Βσεβολόντ Α΄ Γιαροσλάβιτς.
• Μνήμη του οσίου Ποιμένος, του εν τη Μονή Ζωγράφου.
• Τη αυτή ημέρα, μνήμη της αγίας παρθενομάρτυρος Γουινεφρίδης, της Τρεφφύννω. (Χόλυγουελ)

Ταις των σων αγίων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.