Β΄(2α) Οκτωβρίου

• Τη δευτέρα του αυτού μηνός μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Κυπριανού και Ιουστίνης της παρθένου.

        Ο Κυπριανός ζούσε στην Αντιόχεια κατά τους χρόνους του Δεκίου (250). Ήταν πλούσιος και από γενιά αρχοντική, άκρως καταρτισμένος στη φιλοσοφία και στις τέχνες της μαγείας.  Την ίδια εποχή, ζούσε στην Αντιόχεια η Ιούστα, νεαρά παρθένος εκθαμβωτικού κάλλους, κόρη Αιδεσίου, ιερέα των ειδώλων. Η Ιούστα άκουσε μια μέρα το κήρυγμα του διακόνου Πραϋλίου, που ήρθε να διαδώσει το λόγο της αιωνίου ζωής στον λαό, και τόση εντύπωση της έκαναν τα λόγια του που πίστεψε αμέσως με όλη της την ψυχή στον Χριστό. Η πίστη και η αγάπη της στο Θεό ήταν τόση μεγάλη που την μεταμόρφωσαν, προσηλύτισε τη μητέρα της, η οποία με τη σειρά της έπεισε τον σύζυγό της κι έτσι και οι τρεις πήγαν στον επίσκοπο Οπτάτιο και ζήτησαν να βαπτιστούν. Στη συνέχεια η Ιούστα αποφάσισε να περάσει όλη την υπόλοιπη ζωή της εν παρθενία, με νηστεία και προσευχή.

        Ένας  ειδωλολάτρης ονόματι Αγλαΐδας, ερωτεύτηκε σφοδρά την Ιούστα. Καθώς όλες του οι απόπειρες αποκρούονταν , απελπισμένος στράφηκε στον Κυπριανό, ζητώντας του να ανάψει με τα μαγικά τεχνάσματά του την ερωτική επιθυμία στο σώμα της Ιούστας. Ο Κυπριανός επικαλέσθηκε τα δαιμόνια, τις υπηρεσίες των οποίων είχε εξασφαλίσει. Τίποτα όμως δεν στάθηκε δυνατό να προκαλέσει λάγνο πόθο στην κόρη, τόσο ένθερμος ήταν ο έρως της για τον ουράνιο Νυμφίο. Τρεις φορές έστειλε δαιμόνια στην Ιούστα και τις τρεις φορές ηττήθηκαν από την Χάρη του Χριστού και το σημείο του Σταυρού. Αναγνώρισε τότε ο Κυπριανός ότι η πίστη των χριστιανών υπερέχει απ’ όλα τα μαγικά τεχνάσματα της δαιμονικής τέχνης. Πίστεψε κι εκείνος στον Χριστό, πήγε στον επίσκοπο Άνθιμο και βαπτίστηκε. Εγκατέλειψε την σκοτεινή τέχνη της μαγείας και έκαψε δημοσίως τα βιβλία της μαγείας που κατείχε.  Στη συνέχεια έγινε επίσκοπος και χειροτόνησε την Ιούστα διακόνισσα, δίδοντάς της το όνομα Ιουστίνα. 

        Όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος άρχισε τον διωγμό, τους συνέλαβαν και τους δύο και τους πήγαν  στη Δαμασκό για να τους υποβάλλουν σε βασανιστήρια. Τους μετέφεραν κατόπιν στη Νικομήδεια, όπου με διαταγή του αυτοκράτορος αποκεφαλίστηκαν και οι δύο.

• Μνήμη της αγίας Δαμάρεως της πρώτης εν Αθήναις γυναικός, της ασπασθείσης την εις Χριστόν πίστιν διά του κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου. (Πραξ. 18,34)
• Μνήμη του αγίου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Γαβρά.
• Ο άγιος νεομάρτυς Γεώργιος ο εκ Φιλαδελφείας ξίφει τελειούται, εν έτει 1794.
• Τη αυτή ημέρα μνήμη της οσίας Άννης του Κασίν.
• Μνήμη του οσίου Κασσιανού του Γραικού, θαυματουργού εν Ουγκλίτς.
• Μνήμη του αγίου Θεοδώρου Ουσακώφ, Ναυάρχου του ρωσικού στόλου (1817)
• Μνήμη των αγίων μαρτύρων Δαυίδ και Κωνσταντίνου, πριγκήπων της Γεωργίας.
• Τη αυτή ημέρα μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Λεοδεγαρίου, επισκόπου Ωτέν.

                                            Ταις των σων αγίων πρεσβείαις, Χριστέ, ελέησον ημάς. Αμήν.